بهره‌برداری کارآمد از طیف در ارتباطات سیار حیاتی است. از آنجایی که اپراتورها در تلاش برای ارائه سرعت داده‌های سریع‌تر و اتصال بهتر هستند، تجمیع حامل (CA) به یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های معرفی شده در 3GPP R10 (LTE-Advanced) تبدیل شده است و در 5G (NR) نیز توسعه یافته است.
1. تجمیع حامل (CA) با ترکیب چندین حامل مؤلفه (CC) پهنای باند و توان عملیاتی را افزایش می‌دهد. پهنای باند هر حامل مؤلفه از 20 مگاهرتز در LTE تا 100 مگاهرتز در 5G (NR) متغیر است. بنابراین، پهنای باند کل LTE-Advanced (5CC) می‌تواند به 100 مگاهرتز برسد، در حالی که پهنای باند کل 5G (NR) (16CC) می‌تواند به 640 مگاهرتز برسد. اصل این است که با ترکیب حامل‌ها، شبکه می‌تواند داده‌های بیشتری را به طور همزمان ارسال و دریافت کند و در نتیجه کارایی و تجربه کاربر را بهبود بخشد.
2. انواع تجمیع: در 4G و 5G، تجمیع حامل را می‌توان بر اساس نحوه سازماندهی حامل‌ها در سراسر یا در داخل باندهای فرکانسی مختلف طبقه‌بندی کرد:
مجاور درون باند | حامل‌های مجاور در یک باند | باند 3: 1800 مگاهرتز (10+10 مگاهرتز مجاور)
غیر مجاور درون باند | حامل‌ها در یک باند اما با جداسازی فرکانسی | باند 40: 2300 مگاهرتز (20+20 مگاهرتز با شکاف)
تجمیع بین باند | حامل‌ها از باندهای مختلف | باند 3 (1800 مگاهرتز) + باند 7 (2600 مگاهرتز)
شکل بالا به صورت بصری نوع غیر مجاور درون باند را نشان می‌دهد، که در آن هر دو حامل متعلق به باند A هستند اما یک شکاف در طیف بین آنها وجود دارد.
3. تجمیع حامل مجاور درون باند (ICCA) با ترکیب حامل‌های مجاور در یک باند کار می‌کند.تجمیع حامل غیر مجاور درون باند (NCCA) یک قدم فراتر می‌رود و تجمیع حامل‌های غیر مجاور را در یک باند امکان‌پذیر می‌کند. این امر به ویژه برای اپراتورهایی که با تخصیص طیف پراکنده سروکار دارند، مهم است.
4. تجمیع حامل غیر مجاور درون باند (ICA) یک ویژگی است که در 4G و 5G برای استفاده کامل از طیف پراکنده فعال شده است. تجمیع حامل (CA) به اپراتورها اجازه می‌دهد تا چندین حامل (که حامل‌های مؤلفه (CC) نامیده می‌شوند) را برای ایجاد کانال‌های پهنای باند وسیع‌تر ترکیب کنند، در نتیجه توان عملیاتی را بهبود بخشیده و تجربه کاربر را افزایش می‌دهند.
