MDT فوری چه کاری می تواند برای اپراتورها انجام دهد؟

از آنجایی که شبکه‌های ارتباطات سیار به طور فزاینده‌ای پیچیده می‌شوند، بهینه‌سازی عملکرد و بهبود تجربه کاربری برای اپراتورها حیاتی است. پیش از این، مهندسان بهینه‌سازی عمدتاً برای انجام اندازه‌گیری‌های (فیزیکی) شبکه برای درک و کنترل پوشش و عملکرد بی‌سیم، به تست‌های رانندگی متکی بودند. با این حال، این روش آزمایش پرهزینه، زمان‌بر و همیشه جامع نیست.

I. حداقل تست رانندگی (MDT)یک روش اندازه‌گیری شبکه بی‌سیم است که توسط 3GPP برای شبکه‌های ارتباطات سیار طراحی شده است. MDT به شبکه اجازه می‌دهد تا داده‌های عملکرد واقعی را مستقیماً از سمت تجهیزات کاربر (UE) جمع‌آوری کند، در نتیجه نیاز به تست رانندگی دستی را کاهش می‌دهد. این به طور خاص به MDT ثبت شده و MDT فوری (iMDT) تقسیم می‌شود.

II. MDT فوری, همانطور که در 3GPP تعریف شده است، به گزارش بی‌درنگ داده‌های عملکرد شبکه توسط تجهیزات ترمینال (UE) در طول یک جلسه اتصال رادیویی اشاره دارد. برخلاف MDT ثبت شده، که داده‌ها را روی دستگاه برای آپلود بعدی ذخیره می‌کند، MDT فوری نتایج اندازه‌گیری را به شبکه ارسال می‌کند و به اپراتورها امکان می‌دهد:

• مشکلات شبکه مانند خرابی‌های پیوند رادیویی (RLF) را در زمان واقعی شناسایی کنند.
• داده‌ها را در مکان‌های خاص در طول جلسه بی‌درنگ جمع‌آوری کنند.
• عملکرد کاربر را در زمان واقعی بهبود بخشند.

III. نکات کلیدی MDT فوری فرآیند MDT فوری در طول یک جلسه اتصال بین UE و شبکه عمدتاً شامل موارد زیر است:

• پیکربندی MDT: UE پیکربندی MDT را از شبکه دریافت می‌کند. این پیکربندی مشخص می‌کند که چه نوع داده‌هایی باید جمع‌آوری شوند (به عنوان مثال، RSRP، RSRQ، SINR یا رویدادهای تماس).
• زمان‌بندی اندازه‌گیری: در حالت متصل، UE به طور دوره‌ای اندازه‌گیری‌ها را بر اساس شرایط مشخص شده انجام می‌دهد. پارامترهای اندازه‌گیری ممکن است شامل قدرت سیگنال، معیارهای کیفیت و داده‌های موقعیت مکانی باشد.
• مناطق مرده پوشش و خرابی‌های پیوند رادیویی (RLF): اگر UE خود را در یک منطقه مرده پوشش پیدا کند، ممکن است RLF رخ دهد و فرآیند MDT را وادار به ثبت قدرت سیگنال و موقعیت مکانی برای تجزیه و تحلیل بیشتر می‌کند.
• ثبت‌کننده و نشانگر RLF: در طول یک رویداد RLF، UE اطلاعات کلیدی مانند قدرت سیگنال و مختصات موقعیت مکانی را ثبت می‌کند. پس از برقراری مجدد اتصال RRC، یک نشانگر ورود به سیستم RLF ایجاد و ارسال می‌شود.
• برقراری مجدد و گزارش: UE باید اتصال RRC را برای اتصال مجدد برقرار کند. پس از اتصال مجدد RRC، UE نشانگر ورود به سیستم RLF را همراه با اطلاعات ثبت شده ارسال می‌کند. این به شبکه کمک می‌کند تا مکان و علت RLF را شناسایی کند، که برای بهینه‌سازی شبکه بسیار مفید است.